Sokołowsko - zwane "Śląskim Davos" - to malownicza miejscowość położona w sercu Gór Suchych, otoczona stromymi zboczami.
Góry Suche mimo stosunkowo niewielkich wysokości (ponad 900 m npm) są czasami nazywane "Ślaskimi (Sudeckimi) Tatrami". Unikalne w skali kraju krajobrazy naszych gór, zostały objęte ochroną w ramach, utworzonego 17 grudnia 1998 r., Parku Krajobrazowego Sudety Wałbrzyskie.
Niezwykłość tego miejsca doceniono już w połowie XIX w. kiedy dr Herman Brehmer założył tu pierwsze na świecie sanatorium przeciwgruźlicze. Sokołowsko (wtedy Görbersdorf) odwiedzali ludzie z całej Europy (m. in. Polacy, Rosjanie, Turcy, Szwedzi, Francuzi Włosi, Bałtowie) a nawet Ameryki 1.
Zbigniew Woźniewski w swoim artykule 2 pisał:
"Popularność rozwijającego się zakładu zaczęła bardzo szybko rosnąć. [...] Mit czarodziejskiej kotliny [Sokołowska] z roku na rok zataczał coraz szersze kręgi".
Trafił tu także dr Tytus Chałubiński - znawca Tatr, który był wielkim zwolennikiem i popularyzatorem Sokołowska. Szukając na terenie Polski miejsca o podobnych warunkach klimatycznych, w celu założenia ośrodka dr Chałubiński zainteresował się - odwiedzanym już wcześniej - Zakopanem.
Hipolit Kieszczyński w swoim przewodniku "Wiadomości o zakładzie leczniczym D-ra Brehmera w Görbersdorfie w Szląsku pruskim" ,wydanym w Warszawie w 1876 r., tak pisze o podróży z Wrocławia i samym uzdrowisku:
"Potrzeba być poetą, chcąc dostatecznie odmalować cudowną zachwycającą przyrodę, która w czasie tej podróży obleczona co raz nowemi szatami, co raz jest piękniejszą, co raz więcej malowniczą, i wśród takiej to drogi dojeżdżasz [pociągiem] nasamprzód do Dittersbach [dzisiaj stacja Wałbrzych Gł. w dzielnicy Podgórze], a następnie powozem, snującym się pomiędzy wąwozami lesistych lub skalistych gór: do najwięcej uroczego miejsca, to jest, do [Sokołowska] [...] Sama osada rozciąga się szerokim pasem wzdłuż obszernej i żyznej doliny, wyniesionej na [...] [ 540-580 m ] nad poziom morza; otoczona, a raczej zamknięta że tak powiem, ze wszech stron łączącemi się, znacznej [...] [800- 900 m npm] wysokości górami, z wierzchołków których ukazuje się malowniczy i powabny krajobraz na okoliczne góry, doliny i parowy; a nawet w oddali dostrzegasz na tle nieba i owe niebotyczne, na wierzchołkach śniegiem pokryte góry, stanowiące, zdaje się, centrum gór olbrzymich [Studnični hora (1554 m npm) i Śnieżka (1603 m npm) w Karkonoszach]".
Od roku 1888 kuracjusze ze Skandynawii zaczęli propagować w Sokołowsku narciarstwo. W latach trzydziestych XX wieku wybudowano nawet 50-60 m (średnią) skocznię narciarską 3 oraz drugą 30 m (małą) 4.
Jednym z Polaków, który trafił w 1874 r. na leczenie do zakładu dr Brehmera, był dr Alfred Sokołowski. Po wyleczeniu pozostał on w uzdrowisku i w 1876 r. stał się , jak pisze Kieszczyński:
"[...] pierwszym głównym pomocnikiem i asystentem dr Brehmera".
W uznaniu zasług dr. Alfreda Sokołowskiego, po 1945 roku miejscowość została nazwana od jego nazwiska - Sokołowskiem.
W Sokołowsku w 50. latach XX wieku mieszkał znany reżyser Krzysztof Kieślowski
Obecnie fundacja In Situ tworzy w Sokołowsku Laboratorium Kultury oraz Archiwum twórczości Krzysztofa Kieślowskiego.
Różnorodne działania kulturalne prowadzi także Towarzystwo rozwoju Sokołowska.
1 "O, DU HEIMAT LIBEN UND TRAUT" (Bilder aus dem Waldenburg Berglande, Waldenburg 1925), w rozdziale "Goerbersdorf".
2 ARCHIWUM HISTORII MEDYCYNY 1960, XXIII, 91
3 nieistniejąca - pn. zbocza Kostrzyny, zeskok widoczny do dzisiaj poniżej drogi
4 nieistniejąca - w Masywie Włostowej w dolnej części Pasterskiego Jaru w rejonie tzw. "Kotła"
